مدیریت حشرات و کود دام

مدیریت حشرات در دامداری

انواع حشرات و آفاتی که بر صنعت دامپروری مزاحم تلقی می‌شوند شامل مگس خانگی، مگس اصطبل، کنه، جرب، شپش و مگس اسب می‌باشند. آفات و حشرات منجر به کاهش سطح تولید شیر و راندمان خوراک می شوند. گاو را در معرض میکروارگانیسم های بیماری زا قرار می دهند و باعث ایجاد آسیب های پنهان در بدن دام می شوند.

بعلاوه آفات می توانند موجب به تعویق افتادن تولید شیر در دام های جوان بشوند که بر طول عمر آنها موثر است.

حشرات موجب انتقال آلودگی از کود یا دامهای الوده به پستان دیگر دام‌ها یم شوند و ورم پستان افزایش می یابد. اگر کنترل این گونه مگس های شاخی در تلیسه ها بیشتر شود، درگیری دامداری با ورم پستان منتقل شده از مگس به دام 50 درصد کاهش می یابد زیرا استافیلوکوکوس اورئوس به دامهای جایگزین گله منقل نمی شود.

توسعه عملکرد تولید با افزایش اندازه گله در مزارع پرورشی صنعتی موجب افزایش تولید کود و فضولات می شود که شرایط را برای تکثیر آفات و انگل ها مساعد می سازد.

در گذشته مدیریت آفات گاو اغلب با استفاده از حشره‌کش‌ها انجام می‌گرفت (تاکتیک کنترلی)؛ اما استفاده از یک روش موجب ایجاد مقاومت در آفات می شود. امروزه از برنامه یکپارچه کنترل با آفت کش های مختلف اجرا می شود (IPM). این برنامه به دنبال به حداکثر رساندن کنترل آفات در عین کاهش استفاده از آفت کش هاست تا حشرات مفید حفظ شوند.

دو عامل گونه اصلی حشرات مزاحم مگس خانگی و مگس پایدار هستند.

مدیریت حشرات و کود دام

مگس های خانگی حشراتی گزنده هستند که در فضولات حیوانی، توده های کود، سیلوهای پوسیده، خوراک ریخته شده، بستر و سایر مواد آلی تولید مثل می کنند. آنها می توانند چرخه زندگی خود را از تخم تا بزرگسال در 10 روز در شرایط ایده آل در ماه های تابستان کامل کنند. هر ماده آن ها می تواند 150تا 200 تخم تولید کند که به صورت دسته در فواصل زمانی 3 تا 4 روزه می گذارند. اگرچه مگس های خانگی ممکن است آزار مستقیم جزئی برای حیوانات و کارگرها داشته باشند، اما توانایی آن ها در انتقال بیماری ها و انگل ها قابل توجه است.

هجوم مگس خانگی می تواند باعث افزایش تعداد باکتری های شیر تولیدی شود. مگس ها می توانند در اطراف و مرکز تولید شیر (شیردوشی) به یک مزاحمت جدی تبدیل شوند.

مگس های پایدار اندازه ای تقریباً برابر با مگس خانگی دارند ولی رنگ آنها خاکستری تیره است. شکمشان دارای هفت لکه تیره گرد در سطح بالایی می باشد. مگس های پایدار در کاه و کود مرطوب، خوراک های ریخته شده، سیلاژ، قطعات علوفه و انواع گیاهان در حال پوسیدگی زندگی و تکثیر پیدا می کنند. هر مگس ماده حدود 20 تا 30 روز عمر می کند و در طول زندگی خود 200 تا  400 تخم می گذارد. در شرایط بهینه حدود  3 هفته تخم ها به بالغ تبدیل می شوند.

گاوها در طول ماه های گرم تابستان بیشتر توسط این آفات تحریک می شوند. مگس های نر و ماده چند بار در روز از خون دام تغذیه می کنند و در هر وعده غذایی یک یا دو قطره خون میخورند. نیش زدن پاها نشانه خوبی برای وجود مگس پایدار است، زیرا آن ها معمولاً به پاها  و شکم حمله می کنند. عملکرد تولید در گله های آلوده به دلیل نیش زدن و گاز گرفتن دردناک مگس ها و خستگی حیوانات از تلاش برای راندن مگس، کاهش می یابد.